Война – В настоящее время

JAK TO SIĘ ZACZĘŁO?

В июне 2009 Г-жа Элизабет Ченстохова лет (учитель истории, XII LO) и г-н Яцек Куровский (учитель истории, XII LO) объявила о, że w klasie trzeciej będzie trzeba wykonać projekt o losach swojej rodziny z czasów II Wojny Światowej.

Проектные работы любой. Aleksandra Basandowska postanowiła nakręcić reportaż. Почему видео? Признанный, że tego typu przekaz informacji najbardziej trafia do odbiorcy. Однако коллеги со скамейки- Аркадиуш Frontczak, выбранных мультимедийную презентацию.

Kolejne miesiące trwał nieustający montaż i nanoszenie poprawek, работ были введены в эксплуатацию в апреле 2010 do oceny i wysłane na konkurs odbywający się pod patronatem medialnym Gazety Pomorskiej, do Pomorskiego Muzeum Wojskowego.

В мае 2010 roku uczestnicy otrzymali zaproszenie na uroczyste rozdanie nagród, film Aleksandry Basandowskiej zajął pierwsze miejsce ex aequo z pracą Karoliny Bobrowskiej! A praca Arkadiusza Frontczaka zajęła trzecie miejsce ex aequo z pracą Agnieszki Popielas.

Obie prace zostały oddane Pomorskiemu Muzeum Wojskowemu, где вы можете смотреть их работать вместе с другими участниками.

ЧТО ДАЛЬШЕ?

С момента создания проектной идеи для создания двух, состоит из людей, работающих на нем в несколько раз претерпела изменения. Ostatecznie nad projektem pracuje Aleksandra Basandowska oraz Patryk Kwela, a ich opiekunem jest Karolina Bartoszewicz- энтузиаст социального действия и добровольчества, pracownik Akademickich Inkubatorów Przedsiębiorczości oraz Świetlicy Opiekuńczo-Wychowawczej Caritas Diecezji Bydgoskiej. Команда сильна, brak jednak najważniejszego – pokolenia lat 1939-1945 oraz ich bezcennych wspomnień.

Głównym celem projektu jest przedłużenie pamięci o losach polskiej ludności z czasów II Wojny Światowej. Мой, jako dorastające pokolenie, у нас есть возможность поговорить со своими бабушками и дедушками о том, что выжившие, jednak to pokolenie, które dopiero dojrzewa i być może za kilka lat zainteresuje się tym tematem, , вероятно, не было такой возможности.

То, что мы хотим сделать, to ukazanie wojny od innej strony niż uczą nas tego w szkole. Nagrywany przez nas film to zbiorowisko emocji opowiadane przez prawdziwych ludzi, nie zbiór literek w książce od historii czytanych na sucho i pod przymusem nauczyciela. Мы хотим,, by pamięć o naszych polskich bohaterach, żyjących wśród nas przetrwała za pomocą ich własnych słów i wizerunków. Taka forma uwieczniania historycznych faktów będzie z pewnością piękną pamiątką dla przyszłych pokoleń oraz środkiem przekazu oddziaływującym na odbiorców za pomocą prawdziwych emocji będących skutkiem wydarzeń lat wojennych.

Słowa naszych bohaterów to wojna od strony przeżyć zwykłego cywila, Война глазами детей и молодежи, którzy dopiero wkraczali w prawdziwe życie. Ужас, страх, неопределенность – tych uczuć nie znajdziemy w książkach szkolnych. Мой, с вашей помощью, chcemy przekazywać to dalej. Не хотите, чтобы дать ему исчезнуть, nie pozwolimy następnym pokoleniom o tym zapomnieć.

Нам нужны люди,, które zdecydują się pomóc nam w stworzeniu projektu DWA, соглашаются рассказать свою историю, podzielić się z nami swoimi wspomnieniami, сувенирные этого трагического периода. Prosimy o pomoc w naszym przedsięwzięciu, nie pozwólmy następnym pokoleniom na przyjęcie do świadomości pozbawionego emocji obrazu tamtych czasów. Мы также призываем молодых людей, Бабушки и дедушки бы обратился за помощью в создании проекта, który stanie się zarówno pamiątką jak i realnym materiałem edukacyjnym dla młodzieży szkolnej.

После завершения проекта, Диск с фильмом “Проект ДВА или война – В настоящее время” otrzymają na własność wszystkie osoby prywatne, которые сотрудничают с нами. Более того, oba filmy zostaną dostarczone do szkół, , которые берут на себя обязательство сотрудничать с нами, by były wyświetlane w ramach lekcji historii.

Więcej informacji na stronie:

http://projektdwa.cba.pl