Guerra – En la actualidad

CÓMO EMPEZAR?

En junio de 2009 Sra. Elizabeth Czestochowa años (profesor de historia, XII LO) y el Sr. Jacek Kurowski (profesor de historia, XII LO) anunciado, że w klasie trzeciej będzie trzeba wykonać projekt o losach swojej rodziny z czasów II Wojny Światowej.

El trabajo de diseño fue todo. Aleksandra Basandowska postanowiła nakręcić reportaż. ¿Por qué vídeo? Reconocido, że tego typu przekaz informacji najbardziej trafia do odbiorcy. Sin embargo, su colega de la banca- Arkadiusz Frontczak, presentación multimedia seleccionado.

Kolejne miesiące trwał nieustający montaż i nanoszenie poprawek, trabajos eran encargados en abril 2010 do oceny i wysłane na konkurs odbywający się pod patronatem medialnym Gazety Pomorskiej, do Pomorskiego Muzeum Wojskowego.

En mayo de 2010 roku uczestnicy otrzymali zaproszenie na uroczyste rozdanie nagród, film Aleksandry Basandowskiej zajął pierwsze miejsce ex aequo z pracą Karoliny Bobrowskiej! A praca Arkadiusza Frontczaka zajęła trzecie miejsce ex aequo z pracą Agnieszki Popielas.

Obie prace zostały oddane Pomorskiemu Muzeum Wojskowemu, donde se puede ver que el trabajo junto con otros participantes.

¿QUÉ SIGUE?

Desde el inicio de la idea del proyecto para crear dos, compuesta de personas que trabajan en él varias veces sufrió un cambio. Ostatecznie nad projektem pracuje Aleksandra Basandowska oraz Patryk Kwela, a ich opiekunem jest Karolina Bartoszewicz- entusiastas de la acción social y el voluntariado, pracownik Akademickich Inkubatorów Przedsiębiorczości oraz Świetlicy Opiekuńczo-Wychowawczej Caritas Diecezji Bydgoskiej. El equipo está fuerte, brak jednak najważniejszego – pokolenia lat 1939-1945 oraz ich bezcennych wspomnień.

Głównym celem projektu jest przedłużenie pamięci o losach polskiej ludności z czasów II Wojny Światowej. Mi, jako dorastające pokolenie, tenemos la oportunidad de hablar con sus abuelos acerca de lo que los sobrevivientes, jednak to pokolenie, które dopiero dojrzewa i być może za kilka lat zainteresuje się tym tematem, probablemente no han sido una oportunidad.

Lo que queremos hacer, to ukazanie wojny od innej strony niż uczą nas tego w szkole. Nagrywany przez nas film to zbiorowisko emocji opowiadane przez prawdziwych ludzi, nie zbiór literek w książce od historii czytanych na sucho i pod przymusem nauczyciela. Queremos, by pamięć o naszych polskich bohaterach, żyjących wśród nas przetrwała za pomocą ich własnych słów i wizerunków. Taka forma uwieczniania historycznych faktów będzie z pewnością piękną pamiątką dla przyszłych pokoleń oraz środkiem przekazu oddziaływującym na odbiorców za pomocą prawdziwych emocji będących skutkiem wydarzeń lat wojennych.

Słowa naszych bohaterów to wojna od strony przeżyć zwykłego cywila, guerra a través de los ojos de los niños y jóvenes, którzy dopiero wkraczali w prawdziwe życie. Horror, miedo, incertidumbre – tych uczuć nie znajdziemy w książkach szkolnych. Mi, con su ayuda, chcemy przekazywać to dalej. No quiero darle a desaparecer, nie pozwolimy następnym pokoleniom o tym zapomnieć.

Necesitamos que la gente, które zdecydują się pomóc nam w stworzeniu projektu DWA, de acuerdo en contar su historia, podzielić się z nami swoimi wspomnieniami, recuerdo de este trágico período. Prosimy o pomoc w naszym przedsięwzięciu, nie pozwólmy następnym pokoleniom na przyjęcie do świadomości pozbawionego emocji obrazu tamtych czasów. También hacemos un llamado a los jóvenes, Los abuelos que han pedido ayuda en la creación de un proyecto, który stanie się zarówno pamiątką jak i realnym materiałem edukacyjnym dla młodzieży szkolnej.

Después de la finalización del proyecto, disco con la película “Proyecto de dos o guerra – En la actualidad” otrzymają na własność wszystkie osoby prywatne, que cooperaron con nosotros. Más que esto, oba filmy zostaną dostarczone do szkół, que se comprometen a cooperar con nosotros, by były wyświetlane w ramach lekcji historii.

Więcej informacji na stronie:

http://projektdwa.cba.pl