สงครามครั้งที่สอง – ตอนนี้

มันเริ่มต้นอย่างไร?

ในเดือนมิถุนายน 2009 ปี Mrs Elżbieta Częstochowska (ครูสอนประวัติศาสตร์, สิบสองโล) และนายจาเซก คุโรว์สกี้ (ครูสอนประวัติศาสตร์, สิบสองโล) พวกเขาประกาศ, ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 คุณจะต้องทำโครงงานเกี่ยวกับชะตากรรมของครอบครัวของคุณตั้งแต่ช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง.

วิธีการทำงานนั้นฟรี. Aleksandra Basandowska ตัดสินใจทำรายงาน. ทำไมหนัง? เธอตัดสินใจ, ว่าการส่งข้อมูลลักษณะนี้ไปถึงผู้รับมากที่สุด. เพื่อนร่วมบัลลังก์- อาร์คาดิอุสซ์ ฟรอนต์ซาค, เลือกงานนำเสนอมัลติมีเดีย.

ในเดือนต่อมา มีการประกอบและแก้ไขอย่างต่อเนื่อง, งานถูกส่งมอบในเดือนเมษายน 2010 เพื่อประเมินและส่งเข้าร่วมการแข่งขันที่จัดขึ้นภายใต้การอุปถัมภ์ของสื่อ Gazeta Pomorska, ไปที่พิพิธภัณฑ์การทหาร Pomeranian.

ในเดือนพฤษภาคม 2010 ผู้เข้าร่วมได้รับเชิญให้เข้าร่วมพิธีมอบรางวัล, ภาพยนตร์ของ Aleksandra Basandowska ขึ้นอันดับหนึ่งเมื่อเทียบกับผลงานของ Karolina Bobrowska! และผลงานของ Arkadiusz Frontczak ได้อันดับสามจากงานของ Agnieszka Popielas.

ผลงานทั้งสองถูกบริจาคให้กับ Pomeranian Military Museum, ซึ่งคุณสามารถดูร่วมกับผลงานของผู้เข้าร่วมรายอื่นได้.

อะไรต่อไป?

จากความคิดที่จะจัดทำโครงการ DWA, องค์ประกอบของคนที่ทำงานกับมันมีการเปลี่ยนแปลงหลายครั้ง. สุดท้ายนี้ Aleksandra Basandowska และ Patryk Kwela กำลังทำงานในโครงการนี้, และผู้พิทักษ์ของพวกเขาคือ Karolina Bartoszewicz- ผู้ชื่นชอบกิจกรรมเพื่อสังคมและอาสาสมัคร, พนักงานของศูนย์บ่มเพาะผู้ประกอบการทางวิชาการและศูนย์การดูแลและการศึกษา Caritas ของสังฆมณฑลบิดกอชช์. ทีมมีความแข็งแกร่ง, อย่างไรก็ตามสิ่งสำคัญที่สุดขาดหายไป - รุ่นปี 1939-1945 และความทรงจำอันล้ำค่าของพวกเขา.

เป้าหมายหลักของโครงการคือการยืดอายุความทรงจำเกี่ยวกับชะตากรรมของประชากรชาวโปแลนด์ตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่สอง. ของฉัน, ในฐานะอนุชนรุ่นหลัง, เรายังมีโอกาสพูดคุยกับปู่ย่าตายายเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาประสบ, แต่คนยุคนี้, ซึ่งเพิ่งสุกและอาจจะสนใจในหัวข้อนี้ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า, คงไม่มีโอกาสนั้นอีกแล้ว.

สิ่งที่เราต้องการจะทำ, มันแสดงให้เห็นถึงสงครามจากด้านที่แตกต่างจากที่พวกเขาสอนเราในโรงเรียน. ภาพยนตร์ที่เราบันทึกเป็นชุดของอารมณ์ที่บอกเล่าโดยคนจริงๆ, ไม่ใช่ชุดของตัวอักษรในหนังสือนิทานอ่านแห้งและอยู่ภายใต้การบังคับของครู. พวกเราต้องการ, เพื่อระลึกถึงวีรบุรุษชาวโปแลนด์ของเรา, อยู่ท่ามกลางพวกเรารอดผ่านคำพูดและภาพลักษณ์ของพวกเขาเอง. รูปแบบของข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ที่ทำให้เป็นอมตะนี้จะเป็นของที่ระลึกที่สวยงามสำหรับคนรุ่นต่อไปในอนาคตและเป็นวิธีการสื่อสารที่ส่งผลต่อผู้รับด้วยอารมณ์ที่แท้จริงซึ่งเป็นผลมาจากเหตุการณ์ในช่วงสงคราม.

คำพูดของวีรบุรุษของเราคือสงครามจากมุมมองของประสบการณ์ของพลเรือนทั่วไป, สงครามในสายตาของเด็กและเยาวชน, ที่เพิ่งเข้าสู่ชีวิตจริง. สยองขวัญ, กลัว, ความไม่แน่นอน – ความรู้สึกเหล่านี้ไม่พบในหนังสือเรียน. ของฉัน, ด้วยความช่วยเหลือของคุณ, เราอยากส่งต่อ. เราไม่อยากปล่อยให้มันหายไป, เราจะไม่ปล่อยให้คนรุ่นหลังลืมมัน.

เรากำลังมองหาคน, ที่ตัดสินใจช่วยเราสร้างโครงการ DWA, ตกลงที่จะบอกเล่าเรื่องราวของพวกเขา, แบ่งปันความทรงจำของคุณกับเรา, ความทรงจำจากช่วงเวลาอันน่าเศร้านี้. โปรดช่วยเราด้วยโครงการของเรา, อย่าปล่อยให้คนรุ่นหลังรับภาพที่ไร้อารมณ์ในยุคนั้นเข้ามาในจิตสำนึกของเรา. นอกจากนี้เรายังดึงดูดคนหนุ่มสาว, เพื่อขอความช่วยเหลือจากปู่ย่าตายายในการสร้างโครงการ, ซึ่งจะกลายเป็นทั้งของที่ระลึกและสื่อการเรียนรู้ที่แท้จริงสำหรับเด็กนักเรียน.

หลังจากจบโครงการ, แผ่นภาพยนตร์ “Project TWO หรือ สงครามครั้งที่สอง – ตอนนี้” จะเป็นของบุคคลทุกคน, ที่ได้ร่วมมือกับเรา. โปนาดไป, ภาพยนตร์ทั้งสองเรื่องจะส่งมอบให้กับโรงเรียน, ที่จะร่วมมือกับเรา, เพื่อจัดแสดงเป็นส่วนหนึ่งของบทเรียนประวัติศาสตร์.

ข้อมูลเพิ่มเติมในหน้า:

http://projektdwa.cba.pl