อาวุธลับของฮิตเลอร์ – เฮาเนบาว

14 ธันวาคม 1944 ปี – หนังสือพิมพ์ New York Times เขียนในบทความตอนหนึ่ง: “ลูกบอลบินลึกลับคืออาวุธใหม่ของเยอรมนี”

“กองบัญชาการกองกำลังสำรวจพันธมิตร, 13 ธันวาคม 1944 ปี – อาวุธใหม่ของเยอรมันจะสร้างความประทับใจอันน่าสะพรึงกลัวในแนวรบด้านตะวันออก – รายงานวันนี้. นักบินกองทัพอากาศสหรัฐรายงาน, ในระหว่างการบินลาดตระเวนเขาสังเกตเห็นเงิน, วัตถุทรงกลมบนท้องฟ้าของเยอรมัน. ลูกบอลอยู่ในกลุ่มหรือเคลื่อนที่ไปเอง. มีช่วงเวลาหนึ่ง, เมื่อพวกเขากลายเป็นโปร่งแสง…”.

เหตุการณ์ที่คล้ายกัน (และมีค่อนข้างมาก) ได้รับรายงานจากนักบินรุ่นเก๋าจาก 415 กองบินกลางคืน.

เขาอยู่ในภารกิจลาดตระเวนเหนือ Hagenau ในเวลานั้น. เคยเป็น 22 ธันวาคม 1944 ปี, เวลา 6 น้ำ. ในขณะที่เขากำลังบินสูง 1000 หยุด, นักบินและผู้ควบคุมเรดาร์ตรวจพบวัตถุสองชิ้นที่ด้านหลังหางเครื่องบิน. วัตถุลึกลับเรืองแสงสีส้มและเข้ามาใกล้เครื่องบินเป็นครั้งคราว. นักบินเข้าไปในถังที่แหลมคม, วัตถุยังลอยอยู่ข้างหลังเขา. เป็นเวลาสองนาที ยานลึกลับพุ่งขึ้นข้างหลังนักบิน, เป็นผลให้เขาต้องทำการซ้อมรบป้องกันแบบคลาสสิก, เมื่อจู่ๆพวกเขาก็หายไป…

อธิบายสถานการณ์, ที่เกิดขึ้นเป็นปัญหาของกองทัพอย่างแท้จริง. ไม่ว่าในกรณีใดนักบินโจมตีวัตถุเหล่านี้, และไม่ถูกพวกเขาโจมตี. พวกเขาได้รับการตั้งชื่อ “ฟูไฟเตอร์”. จนถึงตอนนี้ (อย่างเป็นทางการ) เหตุการณ์เหล่านี้ไม่ได้รับการอธิบายแต่อย่างใด. แต่มันก็แน่นอน, ว่ามันไม่ใช่เทคโนโลยีของฝ่ายสัมพันธมิตร – และนี่เป็นหนึ่งในปัญหาร้ายแรงที่สุดสำหรับผู้บังคับบัญชา.

ในครั้งต่อไป 10 ลาดพร้าว, เมื่อนิยายมักจะชนะความเป็นจริง, ความสำเร็จของเทคโนโลยีเยอรมันระเหยไป. วันนี้เราสรุปได้, ว่าวัตถุลึกลับบนท้องฟ้า, เป็นการปรับแต่งเทคโนโลยีขั้นสูงของยานต้านแรงโน้มถ่วง ซึ่งจงใจลืมหลังสงครามโลกครั้งที่ 2.

ปีแล้วปีเล่า การค้นหาความจริงเป็นสิ่งที่เรียกร้องมากขึ้นเรื่อยๆ. อิทธิพลของฟาสซิสต์ (แล้วยังคง) นักเขียนนิยายวิทยาศาสตร์แข็งแกร่งพอ, เพื่อให้ความจริงเบลอกับความเท็จได้ง่าย, และความเป็นจริงก็ยากขึ้นเรื่อย ๆ ที่จะตรวจสอบ. แยกความจริงออกจากสิ่งสุดท้าย 50 ปีจากการคิดค้นของนักเขียน, มันเป็นเรื่อง, ซึ่งต้องเสียสละมากมาย.

หนึ่งในผู้คน, ผู้ซึ่งทำงานเกี่ยวกับการออกแบบจานบินในช่วงสงครามเป็นกัปตันกองทัพ, นักออกแบบเครื่องบิน Rudolph Schriever. ว 1950 ปีที่เขาประกาศ, ว่าเขาทำงานใกล้กับปรากในทีมเล็กๆ, โดยมีเป้าหมายเพื่อพัฒนาจานบินชนิดใหม่.

ข้อมูลนี้ปรากฏเป็นครั้งแรกในสื่อในหน้าหนังสือพิมพ์ “กระจก” ซี 30 ยี่ห้อ 1950 ปีในบทความ “คำสั่งผสมจานรองใบปลิว”.

“… รูดอล์ฟ สไครเนอร์, ใครเรียกร้อง, ที่วิศวกรจากทั่วโลกได้ทำการวิจัยจานบินมาตั้งแต่ต้นทศวรรษ 1940, วางแผนที่จะสร้างเครื่องจักรดังกล่าวสำหรับสหรัฐอเมริกาจาก 6 ทำ 9 เดือน. 40-ผู้สำเร็จการศึกษาภาคฤดูร้อนของมหาวิทยาลัยปรากกล่าวเสริม, ว่าได้ทำสำเนาเอกสารประกอบเครื่อง, ที่เขาเรียกว่าจานบิน. เขาประสบความสำเร็จก่อนการล่มสลายของเยอรมนี, เพราะต่อไปอาจถูกยึดเอกสารได้. การเรียกร้อง, ที่เครื่องสามารถเร่งความเร็วได้ใกล้เคียง 2600 ไมล์ต่อชั่วโมง…”

เนื้อหาบางส่วนของ Rudolph เผยแพร่ต่อสื่อ. ในเอกสารมีภาพวาดจานบินขนาดใหญ่, ตลอดจนเอกสารทางเทคนิคทั้งชุด, ซึ่งน่าเสียดายที่ไม่สมบูรณ์. Schriever เสียชีวิตในช่วงปลายยุค 50.

นักวิจัย Bill Rose ค้นพบกรณีนี้, ที่ Schriever ทำงานร่วมกับนักวิทยาศาสตร์คนอื่นๆ, ทั้งเคลาส์ ฮาเบอร์โมห์ล และจูเซปเป เบลลูโซ (วิศวกรชาวอิตาลี), และร่วมกับ Dr. Walter Miethe. การวิจัยของโรสได้แสดงให้เห็น, Miethe เป็นผู้อำนวยการโครงการยานโน้มถ่วงที่ศูนย์สองแห่งนอกกรุงปราก. เรารู้เพิ่มเติมเล็กน้อยเกี่ยวกับ. ผลงานของวอลเตอร์, อย่างไรก็ตาม เราไม่ทราบข้อมูลที่แน่นอนเกี่ยวกับ. แวร์นเฮรา ฟอน เบรานา, ซึ่งมาจาก 1933 ปีในฐานะช่างภาพของเขา.

ตอนนี้เราแน่ใจแล้ว, นักวิทยาศาสตร์อย่างน้อยหนึ่งคน, ซึ่งก็คือท่ามกลางคนอื่น ๆ. Viktor Schauberger มีส่วนร่วมในการผลิตจานบิน. เขามาที่ปรากในปีพ.ศ 1945 – ตามที่ Schriever ยอมรับ. การทดลองครั้งแรกของเขาเกี่ยวข้องกับการลอย. เกิดที่ 1885 ปี, Schauberger สนใจในธรรมชาติเป็นพิเศษ. เริ่มแรกเป็นครูดีเด่น, ต่อมาในฐานะนักวิจัย เขาได้เรียนรู้กลไกตามธรรมชาติของการแลกเปลี่ยนพลังงานบนโลกด้วยตัวเขาเอง.

เขาอ้างว่า, ที่ “เทคโนโลยีปัจจุบันใช้ปรากฏการณ์ที่ไม่ดี. มันขึ้นอยู่กับเอนโทรปี – ความเคลื่อนไหว, ซึ่งธรรมชาติใช้เพื่อสลายสสารที่อัดแน่น. และยัง… ธรรมชาติใช้ปรากฏการณ์ที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงในการเติบโต. เทคโนโลยีพื้นฐานการระเบิดที่แพร่หลาย – การเผาไหม้เชื้อเพลิงและการแตกตัวของอะตอม – แผ่กระจายไปทั่วโลก, พลังงานความร้อน, ซึ่งเป็นอันตราย”

ชเฮาเบอร์เกอร์เชื่อ, การผลิตพลังงานในปัจจุบันสามารถถูกแทนที่ด้วยกระบวนการที่ตรงกันข้ามกับสิ่งนี้, ซึ่งกำลังเกิดขึ้น, นั่นคือ, ที่ธรรมชาติใช้. เขาเป็นศัตรูกับโรงไฟฟ้าพลังน้ำ: “เมื่อน้ำที่มีแรงดันไหลผ่านกังหัน, rezultatem jest ‘martwa woda'”. ดังนั้นเขาจึงออกแบบกังหันดูดน้ำรุ่นพิเศษ, ที่ “พวกเขาทำให้มีชีวิตชีวา” น้ำ.

แหล่งที่มา:HOTNEWS.pl