Obersalzberg – Góra Hitlera (Exploring Hitler`s Mountain)

Hipnotyzował ludzi, wszyscy chcieli go zobaczyć – wspomina Johanna Stangassinger. Codziennie do Berghofu przyjeżdżały specjalne pociągi z setkami pielgrzymów którzy chcieli zobaczyć swego idola. Hitler zaś chętnie wychodził ludziom naprzeciw, podawał rękę, całował też dzieci. Kto nie zdołał się przedrzeć przez tłum wielbicieli, zbierał drobinki żwiru z drogi, po której Wódz chodził lub wycinali kawałki drewna z ogrodzenia. Potem oprawiali je w złoto, gdyż sam Wódz ich dotykał”. Już na początku dwudziestego stulecia okolice położonego w bawarskich Alpach miasteczka Berchtesgaden przyciągały i latem i zimą gości z całej Europy. Wielu przyjezdnych odpoczywało w hotelach i domach wypoczynkowych w masywie Obersalzbergu otoczonego przez inne majestatyczne szczyty górskie. W 1923 roku do pensjonatu Moritz przybył niejaki pan Wolf, by w alpejskiej samotni pisać fragmenty drugiego tomu „Mein Kampf”. Dziesięć lat później triumfujący kanclerz Rzeszy Adolf Hitler powrócił do Obersalzbergu. Kupił tam dom letniskowy za około 40 tysięcy marek w złocie. Wkrótce tak skromne lokum wodzowi nie wystarczyło. Prywatną rezydencję kanclerza na koszt państwa zamieniono w siedzibę rządową – okazały Berghof z ogromną salą konferencyjną i panoramicznym oknem pozwalającym podziwiać wspaniałe krajobrazy Bawarskich Alp. Takich widoków pozbawiono licznych sąsiadów Hitlera wykupując ich budynki i działki. Niechętni takiej transakcji trafiali do obozu koncentracyjnego w Dachau. Na „odzyskanych”w ten sposób terenach wkrótce zaczęły powstawać rezydencje dostojników Trzeciej Rzeszy, w tym Martina Bormanna, Alberta Speera i Hermana Goeringa. Spokoju notabli, a zwłaszcza rezydenta Berghofu, strzegły oddziały SS – Leibstandarte kwaterujące w wielkich koszarach. 25 kwietnia 1945 roku brytyjskie bombowce zrównały z ziemią rezydencję Hitlera. Wodza wtedy w Alpach nie było. Hitler zdecydował się na pozostanie w obleganym przez Armię Czerwoną Berlinie. Tam też skończył marnie.